Bazen Ülkenin gündemini takip etmek imkansız hale geliyor,gündem o kadar çabuk değişiyorki sabah izleyip şaşırdığınız bir haberin akşam hiç bir değeri kalmıyor çünkü sadece bir kaç saat içinde ondan daha önemli başka olaylar oluyor.Yaz aylarında beri ülkeye hakim olan gergin ve ne olduğunu tam tarif edemediğim garip hava insanları birbirine düşürüyor.Oysaki geçmişte en büyük kavgalarımız futbol maçları üzerine olurdu ve Derbi maçlar öncesi ve sonrasında insanlar hem birbirlerini kızdırır hemde küçük tartışmalar yaşarlardı.Kazandığınız bir maçtan sonra okula gitmenin anlamı daha büyük olurdu.
Ama artık insanlar takım tutar gibi Siyasi Parti yada Siyasi Figürleri tutup destekliyorlar ama bunu yaparken bazen ne kadar kırıcı olduklarının farkına varmıyorlar.Birçok arkadaşımın siyasi görüşünü (hatta ne kadar koyu ve yoğun olduğunu) son aylarda yaşanan olaylar sonrasında sosyal medyada paylaştıkları ve yazdıkları ile öğrendim.Yıllardır tanıdığım ama hiç bu kadar öfkeli,nefret dolu görmediğim kişilerin paylaşımlarına denk geldikçe benim yıllardır tanıdığım kişi bu olamaz diyorum.Çocukluğumun beraber geçtiği yıllarca birçok şeyimi paylaştığım,ortak hüzün ve sevinçleri yaşadığım,yeri gelince kavga edip yeri gelince uğruna kavga ettiğim insanların sırf siyasi görüşlerimiz farklı olduğu için beni arkadaşlık listelerinden çıkarıp takip etmeyi bırakmaları bana biz hatayı nerede yapıyoruz sorusunu sordurtuyor.En kibar sandığınız kişilerin küfürlü paylaşımlarını,sol eyilimli sandığınız insanların Lenin‘den bile Komunist olmaları,milliyetçi sandıklarınızın Musolini faşizanlığını zorlamaları,muhafazakar sandıklarınızın Molla rejimi savunuculuğunu,işine gelmeyen herkese “Vurun Kahpeye” tavrı gösterenleri görmek beni iyice rahatsız etmeye başladı.İnsanların hafızalarından yıllarca silinmeyecek ve onları kırıp rencide edecek paylaşım ve yorumlardan uzak durmaya çalışsamda bazen bende kendimi tutamayıp gaza geliyorum ama gerekli yerde fren yapmasını biliyorum.
Bu ülkede sağ ve sol kavgaları,Mezhep ve Din kavgaları bundan daha ağır şekilde yaşanmıştı belkide ama o zamanki şartlarla bugünkü şartlar bir değil.Belkide o zamanlar insanlar daha sert ve acımasız ama daha dürüsttüler.Kimin neyi savunduğu ve neye karşı olduğu belliydi ama şimdi internet üzerinden aslında kim olduğunu bilmediğiniz insanların yazdıklarına yayınladıklarına ve söylediklerine inanıyorsunuz.Şakşakçılar ve galeyana getiriciler her ortamda olur ama bunların sayısı hiçbir zaman bu kadar fazla değildi.
Herkesin siyasi görüşü kendisini bağlar ama bunu savunurken başkalarına nasıl davrandığımıza dikkat etmemiz lazım.Birisiyle tartışırken karşınızdaki kişinin bilgi birikimi ve cehalet durumuda önemli tabiki.Zaten okumayı sevmeyen bir ülkeden hayatı ve birçok şeyi sadece internetten öğrenmiş kişilerle münakaşa etmekte zor.
Hayatı boyunca kimseye Türk,Kürt,Laz,Çerkez,Alevi,Sünni,Abazha,Göçmen,Şii,Ermeni,Yahudi,Rum yada herhangi başka birşey olup olmadığını sormamış ve karşısındakine sadece o kişi olduğu için değer vermiş birisi olarak arkadaşların birbirini ufak tefek şeyler yüzünden kızdırıp 10 dakika sonra unuttuğu günleri özledim.
“Atatürk’ü sevmek için CHP’ye,Dinimi sevmek için AKP’ye,Vatanımı sevmek için MHP’ye ihtiyacım yok” lafı son zamanlarda en sevdiğim laflardan birisi.